skurczyć się

См. также в других словарях:

• skurczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kurczyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kurczyć się – skurczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kulić się; zwijać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o twarzy: ściągać się w grymasie, wyrażając cierpienie fizyczne lub psychiczne : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… …   Słownik języka polskiego

• sprężać się – sprężyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skurczyć się, naprężając mięśnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprężyć się do ataku na przeciwnika. Sprężać się, bojąc się uderzenia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pościągać — dk I, pościągaćam, pościągaćasz, pościągaćają, pościągaćaj, pościągaćał, pościągaćany 1. «zmniejszyć powierzchnię czegoś (w wielu miejscach) przez ściągnięcie, skurczenie; skurczyć wiele czegoś» Materiał pościągany fastrygą. Pościągać boki… …   Słownik języka polskiego

• zbiec — + rzad. zbiegnąć dk Vc, zbiegnę, zbiegniesz, zbiegnij, zbiegł, zbiegli, zbiegłszy zbiegać ndk I, zbiecam, zbiecasz, zbiecają, zbiecaj, zbiecał 1. «biegnąc opuścić się w dół, znaleźć się na dole» Zbiec po schodach, ze zbocza. 2. zwykle dk «ujść,… …   Słownik języka polskiego

• obkurczyć — dk VIb, obkurczyćczę, obkurczyćczysz, obkurczyćkurcz, obkurczyćczył, obkurczyćczony obkurczać ndk I, obkurczyćam, obkurczyćasz, obkurczyćają, obkurczyćaj, obkurczyćał, obkurczyćany «o lekach, hormonach: spowodować skurczenie, zmniejszenie się… …   Słownik języka polskiego

• sprężyć — dk VIb, sprężyćżę, sprężyćżysz, spręż, sprężyćżył, sprężyćżony sprężać ndk I, sprężyćam, sprężyćasz, sprężyćają, sprężyćaj, sprężyćał, sprężyćany 1. «napiąć, naciągnąć sztywno; naprężyć» Sprężyć mięśnie, Sprężyć ramiona. 2. techn. «zmniejszyć… …   Słownik języka polskiego

• dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… …   Słownik języka polskiego

• zeszczupleć — dk III, zeszczuplećeję, zeszczuplećejesz, zeszczuplećej, zeszczuplećlał, zeszczuplećeli, zeszczuplećlały, zeszczuplećlali «stać się szczupłym, szczuplejszym; wyszczupleć, schudnąć» Zeszczupleć bardzo, nieco, znacznie. Zeszczuplał w czasie choroby …   Słownik języka polskiego

• pokurczyć — dk VIb, pokurczyćczę, pokurczyćczysz, pokurczyćkurcz, pokurczyćczył, pokurczyćczony «skurczyć wiele czegoś albo skurczyć coś w wielu miejscach; pokulić, poskręcać» Z zimna pokurczyli ramiona. pokurczyć się «o wielu: stać się skurczonym, ulec… …   Słownik języka polskiego